Ne zaman bu hale geldik?
Ne zaman ölüm bu kadar sıradanlaştı da kimsenin içi titremez oldu?
Bir otelde yapılan ilaçlamada ölen aile…
Midyeden değil, yine oteldeki ihmallerden zehirlenen küçücük çocuk…
Hastaneye gidip iki iğneyle eve gönderilen, sonra geri dönüp hayatını kaybeden insanlar…
Bütün bunların tek sebebi var: Denetimsizlik.
Paranın Değerli, İnsan Hayatının Değersiz Olduğu Sağlık Ticareti
Almanya’nın “riskli” diye reddettiği ameliyatı, “Parası varsa yaparız” diyerek kabul eden özel hastaneler…
Antalya’da bir Alman kadın estetik operasyon sonrası hayatını kaybetti.
Anestezist bile eli titreyerek giriyorsa ameliyata, bu işin adı güzellik değil, risk ticaretidir.
Beyoğlu’nda kahvenin çamaşır suyuyla yapılması…
Ruhsatsız parfüm imalathanesinde yanarak ölen çocuklar…
Bu ülkede kimse kader yüzünden ölmüyor.
Bu ülkede insanlar ihmal, duyarsızlık ve aç gözlülük yüzünden ölüyor.
Tekrar ediyorum:
Bu ülkede en büyük sorun altyapı değil, ekonomi değil, siyaset değil…
DENETİM YOK.
Dünyanın hiçbir yerinde denetim bu kadar zayıf, ceza bu kadar cılız, vicdan bu kadar sessiz değildir.
Biz değişmezsek,
bu acılar kader değil, tekrar eden bir kusur olarak devam edecek.