Ermeni güçleri 366. Alayın da desteği ile Hocalı kasabasında giriş ve çıkışını kapatıp, Azeri resmî kaynaklarına göre, 83 çocuk, 106 kadın ve 70'den fazla yaşlı dahil olmak üzere toplam 613 sakin öldürülmüş, toplam 487 kişi ağır yaralanmıştır. 1275 kişi ise rehin alınmış ve 150 kişi ise kaybolmuştur. Cesetlerin birçoğunun yakıldığı, gözlerinin oyulduğu, başları kesildiği cesetler üzerinde yapılan incelemelerde ortaya çıkmıştır. Üstelik bu vahşete hamile kadınların ve çocukların da maruz kaldığı tespit edilmiştir.
Eski ASALA eylemcilerinden Monte Melkonyan, Hocalı'ya yakın bölgede Ermeni askeri birliklere komutanlık yapmış ve katliamdan bir gün sonra Hocalı çevresinde gördüklerini günlüğünde anlatmıştır. Melkonyan'ın olümünden sonra, Kardeşi Markar Melkonyan kardeşinin günlüğünü Benim Kardeşimin Yolu (My Brother's Road) başlığıyla ABD'de çıkardığı kitapta Hocalı katliamını şöyle tasvir ediyor :
“Bir gece önce akşam 11 civarında, 2.000 Ermeni savaşçısı, Hocalı'nın üç tarafındaki yüksekliklerden ilerleyerek, kasaba sakinlerini doğudakı açılışa doğru sıkıştırmışlar. 26 Şubat sabahına kadar mülteciler Dağlık Karabağın doğu yüksekliklerine ulaşmış ve aşağıdakı Azeri kenti olan Ağdam'a doğru inmeye başlamışlar. Burdaki tepeciklerde yerleşen sivilleri güvenli arazide takip eden Dağlık Karabağ askerleri onlara ulaşmışlar. Mülteci kadın Reise Aslanova İnsan Hakları İzleme Örgütüne verdiği açıklamada "Onlar sürekli ateş ediyorlardı" diye konuşmuştu. Arabo'nun savaşçıları daha sonra uzun zaman kalçalarında taşıdıkları bıçakları kınlarından çıkararak bıçaklamaya başlamışlar.
Şu anda yalnız kuru çimenden esen rüzgarın sesi ıslık çalıyordu ve ceset kokusunu uçurması için bu rüzgar henüz erkendi.
Monte üzerinde kadınların ve çocukların kırılmış kuklalar gibi saçıldığı çimene eğilerek "Disiplin yok" diye fısıldadı. O bu günün önemini anlıyordu: bu gün Sumgayıt Pogromunun dördüncü yıldönümüne yaklaşıyordu. Hocalı stratejik bir amaç olmasından başka aynı zamanda bir öç alma eylemiydi.”
Daha sonraları Hocalı Katliamı, bazı Ermeniler tarafından da itiraf edildi. Ünlü Ermeni yazar Zori Balayan, kendisinin de bizzat katıldığı katliamı, "Ruhumuzun Dirilişi" isimli kitabında ayrıntılarıyla anlatmakta bir sakınca görmedi.
Azerbaycan ise, Ermeniler tarafından yapılan bu katliamın "soykırım" olarak tanınması için dünya çapında kampanya başlattı. Meksika Senatosu, Pakistan Senatosu, Kolombiya Parlamentosu, Çek Cumhuriyeti Parlamentosu Dış İlişkiler Komitesi, ABD'nin Teksas, New Jersey, Massachusetts, Georgia eyaletlerinde kabul edilen kararlarda Hocalı Katliamı "soykırım" olarak nitelendirildi.
Yaşanan bu büyük insanlık ayıbı ve dramının İnsanlık tarihinde bir daha karşı karşıya kalınmaması için hepimizin üzerine düşen görevleri yerine getirmesi gerekiyor. Her fırsatta insan haklarından bahseden ve ahkam kesen sözde çağdaş Batı ülkelerinin Hocalı katliamını hala görmezlikten gelmesi de çok şaşırtıcıdır ve manidardır.
Bu dünya ayıbında hayatlarını kaybeden tüm insanlar Allah’tan rahmet, geride kalanlara ve Azerbaycan halkına başsağlığı ve sabır diliyorum.