Her yıl haziran ayının üçüncü pazarında kutladığımız Babalar Günü, sadece bir takvim günü değildir.

Her yıl haziran ayının üçüncü pazarında kutladığımız Babalar Günü, sadece bir takvim günü değildir. O gün; bizleri gölgesinde büyüten, hayat yolunda ilk adımlarımızı atarken elimizi tutan, sessiz ama güçlü bir şekilde arkamızda duran çınarlarımızı hatırlama ve onlara minnetimizi ifade etme günüdür.

Annelere dair duygular daha çok dile gelir, yazılır, çizilir. Oysa babalar çoğu zaman duygularını içine gömen, sevgisini davranışlarına yediren, “sana güveniyorum” diyerek yüreklendiren görünmez kahramanlardır. Fedakârlıkları, çoğu zaman göz önünde değildir ama evin direği oldukları gerçeği, hayatın her aşamasında kendini gösterir.

Ülkemizde babalık, sadece çocuklara değil, aileye, mahalleye, bazen de koca bir topluma kol kanat germektir. Anadolu’nun dört bir yanında, sabahın ilk ışıklarıyla yollara düşen, evlatlarının geleceği için çalışan, teriyle, alın yazısıyla hayatı yoğuran binlerce baba vardır. Onlar, evlatlarının gözüne baktığında yorgunluğunu unutan, çocuklarının başını okşarken dünyayı unutan insanlardır.

Ancak babalarla kurduğumuz ilişki zaman zaman mesafelidir. Onları sevdiğimizi söylemekte, duygularımızı açıkça dile getirmekte zorlanırız. Oysa bir “seni seviyorum” demek, bir sarılış, bir telefon araması bile bir babanın yüreğinde yıllarca yankılanır.

Ve bir de bu özel günde yürekleri buruk olanlar vardır…
Evladını vatan toprağına emanet etmiş şehit babaları.
Onlar, evlatlarını bayrağa sarılı tabutlarla uğurlamış, ama o acının içinde bile “vatan sağ olsun” diyebilecek kadar yüce gönüllü insanlardır. Şehit babaları; hem gururun hem özlemin bir arada yaşandığı tarifsiz bir duygunun taşıyıcısıdır. Onlar için her gün Babalar Günü’dür, her gün bir anı, her gün bir yokluktur. Bugün onların önünde saygıyla eğiliyor, emanet ettikleri evlatları unutmadığımızı ve unutturmayacağımızı bir kez daha haykırıyoruz.

Bu özel gün, geçmişte kaybettiğimiz babaları da hatırlamak için bir vesiledir. Onlar artık fiziken aramızda olmasalar da, söyledikleri sözlerle, öğrettikleri değerlerle, hayatımıza kattıkları duruşla yaşamaya devam ederler.

Babalar Günü’nde pahalı hediyelere gerek yok. Bazen sadece bir ziyaret, bir oturuş, beraber içilen bir çay bile yeter. Çünkü babaların asıl istediği şey, çocuklarının iyi olduğunu görmek, onların hayatında yer aldığını hissetmektir.

Bugün vesilesiyle; başımızı okşayan, bize sabretmeyi öğreten, hayata karşı dimdik durmamızı sağlayan tüm babalarımızın günü kutlu olsun. Şehit babalarımıza sonsuz hürmetlerimizi sunuyor, ebediyete göçmüş tüm babalarımızı rahmetle anıyoruz.

Çünkü bir çınar gölgesi kolay yetişmez…
Ve o gölgeler, her zaman kalbimizde yaşar.

[email protected]